پیشرفت از مرحله ۱ به مرحله ۲ می تواند ماه ها یا حتی سال ها طول بکشد. و هیچ راهی برای پیش بینی پیشرفت فردی وجود ندارد.

علیرغم این که فیزیوتراپی بر روی بروز فیزیکی ناهنجاری تمرکز می کند ، ولی فراموش نکنید که علائم دیگر تاثیرگذار بر روی سبک زندگی شخص نیز باید مد نظر قرار داده شود.

خانه بررسی قاشق ایستا تماس با ما درباره ما مقالات فعالسازی گارانتی کالا فرایند بازگشت کالا مسئولیت اجتماعی سیاست حریم خصوصی آدرس: مشهد - پارک علم و فن آوری خراسان رضوی

برخی افراد بیشتر در معرض ابتلا به زوال عقل بیماری پارکینسون هستند.  عوامل خطرساز این بیماری عبارتند از:

روش‌های درمانی که برای پارکینسون به کار برده می‌شوند، برای کنترل علائم هستند؛ اما درمان قطعی آن هنوز ایجاد نشده است.

دارو: برای درمان این بیماری می‌توان از داروهایی استفاده کرد که میزان دوپامین را در مغز افزایش می‌دهد. همچنین باید از داروهایی استفاده کرد که تاثیر زیادی روی مواد شیمیایی مغز دارند.

زوال عقل و روان‌پریشی دو مشکل روانی جدی هستند که معمولا بُروز آن‌ها به زمان نیاز دارد. روان‌پریشی وضعیتی جدی است که در آن فرد چیزهایی می‌بیند یا می‌شنود که در آنجا نیست و به چیزهایی اعتقاد دارد که در دنیای واقعی وجود ندارند.

علت دقیق بیماری پارکینسون مشخص نیست.  ممکن است عوامل ژنتیکی و محیطی دخالت داشته باشند.

داروهای آنتی‌کولینرژیک را اغلب افراد جوان‌تر مصرف می‌کنند؛ افرادی که شدیدترین علائم آن‌ها رعشه است.

به گفته دکتر مونا حجازی ، بهترین متخصص مغز و اعصاب تهران ، هیچ تست خاصی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد. بهترین دکتر فوق تخصص مغز و اعصاب ( نورولوژیست ) که در زمینه مشکلات سیستم عصبی ، دوره دیده است ؛ بیماری پار کینسون را بر اساس تاریخچه پزشکی شما ، تشخیص داده ؛ علائم و نشانگان را بررسی کرده و آزمایش فیزیکی و نورولوژیکی را انجام می دهد.

افزون بر علائمی که برای بیماری پار کینسون ذکر شد ، برخی علائم وجود دارند که امکان دارد در تمامی افراد به چشم نخورند.

به جراحی بیماری پارکینسون طور خلاصهمی توان گفت عوامل بسیار زیادی وجود دارند که بر روی طول عمر این بیماران تاثیر می گذارد که می توان از میان آن ها به موارد ذیل اشاره نمود:

فعالیت در همه ی فیلدهای نورولوژی از جمله بیماریهای التهابی مغز و نخاع …

تاکنون هیچ گونه ‌آزمایش خاصی برای تشخیص آن وجود ندارد. لذا تشخیص این بیماری امری دشوار است. عموما پزشکان برای تشخیص این بیماری ویژگی‌ های اساسی اختلال حرکتی در فرد را مورد بررسی قرار می دهند.